Eens. Ik begreep die opmerking al niet, dat seinen veel moeilijker zou zijn dan opnemen.
Zelf heb ik het geleerd van een gepensioneerd luchtmachtofficier. We begonnen in januari met
leren opnemen, tekens op 12wpm met enkele seconden tussenruimte om na te denken wát je
had gehoord. Die tussenruimte werd steeds kleiner, totdat we op 12wpm zaten.
Elke avond 2 tekstjes van 5 minuten, 5 dagen/week. Ná de zomer begonnen we pas met leren
seinen. Daarvoor zijn we enkele malen bij elkaar geweest, verder oefende je dat gewoon thuis.
Seinen vond ik een makkie, persoonlijk. En als je oefent op een decodeerapparaat, bijv. zo'n
Arduino-computertje, dan leer je ook wel goed seinen: de klanken ken je al, als je niet goed
seint wordt het ook niet gedecodeerd, dan zie je rommel terug met veel E's en T's. Op een
straight key natuurlijk, een homemade "Bencher" van stukjes printplaat maakte ik pas ná mijn
examen.
In oktober/november, met het examen (december) in het vooruitzicht, werd de snelheid staps-
gewijs opgevoerd naar 15 a 16wpm, en dan weer terug naar 12wpm begin december. Van onze
20 cursisten slaagden er 19 in één keer.
Ik zou NIET beginnen met seinen, je kent immers de klankjes van de tekens nog niet! Ik zie
dit bij amateurs die wel "iets met morse willen". Die kopen dan een (dure) keyer en gaan
vervolgens oefenen met seinen...
Ik kreeg de afgelopen jaren in dit forum het gevoel dat de
handsleutel volledig achterhaald
zou zijn, ouderwets en uit de tijd. Dat vond ik wel jammer, ik heb verschillende handsleutels en
vind dat eigenlijk meer het "échte werk".
De handsleutel had ik vrij vlot "onder de knie", bij wijze van spreken
. Met mijn zelfgemaakte
keyer kon ik na een paar uurtjes spelend oefenen goed uit de voeten. Toen vond ik morse
opeens nóg leuker!