Ik ben zeer benieuwd wat de haarkleur daarmee van doen hoeft.
Ik heb het "geluk" dat ik te veel hobbies heb, dus ik hoef "electronica en radiotechniek" (zó noem ik het maar, om de associatie wat kleiner te maken) niet als eerste te noemen.
Nog nooit meegemaakt dat een nieuwe dame in mijn leven er moeite mee had. Maar gemiddeld kennen ze de persoon dan ook eerst, en vinden ze het dan vooral apart dat ík zo'n <vul de stereotypen maar in> hobby heb. Zonder hun beeld van mij als persoon daarbij te veranderen. In de context van een brede technische interesse kunnen ze het ook wel plaatsen. Kunnen ze dat niet en zitten ze zó vast in stereotypen, dan was het toch al geen relatiemateriaal...
Maar inderdaad, deze hobby heeft een kolossaal imagoprobleem.
Degene die er het meest van wist (jawel, blond) had er trouwens het meeste moeite mee. Dat had met een verstoorde relatie met haar vader (inmiddels SK) te maken, waar zijn zendmaten ook een rol in hadden.
Mijn partner nu, vindt de "Pappa Charlie" poppenkast vooral schattig volgens mij (the only difference between men and boys is the size of their walkietalkies). Dat heb ik zelf ook wel een beetje, vooral als ik amateurs op de band mondeling in CW afkortingen hoor spreken, om het geheimtaal sfeertje van de kleuterschool nog wat te versterken. Zo maak je het ook niet makkelijker om je hobby serieus te nemen
Je zal mij dus consequent "thuis" horen zeggen in plaats van "op de QTH" en dat soort dingen. Eén lettergreep tegen vijf... Dat heeft met afkorten niks meer te maken.
De technische uitdagingen en dingen als rechtstreekse ontvangst van weersatellieten vindt ze dan toch ook wel weer interessant. En heeft me zelfs gemotiveerd om tóch een draadantenne in elkaar te flansen en mee te doen met de PACC digi, ondanks dat we middenin kluswerkzaamheden zaten. Een mens heeft immers een verzetje nodig.