Ik geloof daar niet zo in hoor.
Het zijn twee op zichzelf staande kwesties.
De bedreiging van 23 cm is iets waar ik in een paar tijdschriftartikelen ongeveer 15 jaar geleden al enkele keren gewaarschuwd heb. Sinds die Galileo-satellieten in de ruimte hangen is daar niet zoveel meer aan te doen.
De zaak is door de instanties lange tijd gebagatelliseerd (breedbandtechnieken als navigatie zouden van amateurs geen last hebben, en als er een probleem was, gold dat alleen breedbandamateurmode's als ATV). De amateurorganisaties zijn daar in eerste instantie lange tijd in meegegaan.
De problemen op 23 cm zijn het gevolg van een prestigestrijd. Frankrijk was altijd gangmaker van Galileo, maar begon op een gegeven moment, ook vanwege het vele geld de interesse nogal te verliezen. In feite was het project op sterven na dood. Vervolgens was er een van de Golfoorlogen, waarbij de VS in de hele regio GPS uitschakelde. Tot ver in Iran en Turkije en nog een aantal andere landen werkte de navigatie niet meer, en Frankrijk schrok zich daardoor een rotje.
Waarschijnlijk waren ze blij dat ze Galileo nog niet de nek hadden omgedraaid. Vervolgens zou Galileo volgens plannen van eerder op dezelfde frequenties gaan werken als GPS. Dat kan probleemloos. Maar dat vonden de Amerikanen niet leuk. Dan konden ze het Europese navigatienetwerk niet platleggen zonder hun eigen GPS ook plat te leggen.
En dus begon de VS de Europese regeringsleiders te bedreigen. Ze zouden desnoods militair geweld niet schuwen. Zie bijvoorbeeld de brief van de Amerikaanse onderminister van defensie (staatssecretaris zou dat in Nederland zijn) in de VS uit 2001 in de bijlage bij deze post.
Uiteindelijk haalden de Europese regeringsleiders bakzeil. Er werden andere frequenties gekozen. Dat het project hiermee niet meer voldeed aan het belangrijkste criterium waarom Frankrijk de herstart was begonnen deed er toen al niet meer toe. Het prestigeproject was eenmaal in gang gezet, en dat zet je zonder groot politiek gezichtsverlies niet meer stop. Er zouden in dat geval ongetwijfeld politieke carrières sneuvelen.
En dus ging het niet meer zo zinvolle project vervolgens gewoon door, zij dat er nieuwe frequenties gevonden moesten woerden. Men koos voor twee toepassingen grote stukken bovenin de 23 cm-band. Het ene deel is bedoeld voor gebruik door inlichtingendiensten en het andere gedeelte is bestemd voor verhuur aan commerciële klanten die extra diensten willen afnemen. Ondanks de bagetelliserende geluiden zowel vanuit ESA als vanuit de amateurorganisaties, stond het voor mij wel vast dat dit geen toepassingen zijn die enige storing of medegebruik zullen tolereren. Toen dit besef bij IARU indaalde heeft die organisatie zich een poosje ingezet, om als 23 cm verloren zou gaan, in plaats daarvan het stukje van 1300 - 1310 MHz te mogen gebruiken. Ik weet momenteel niet wat de status is van dat voornemen.
Hoewel beide initiatieven (de kwestie 144 MHz en de kwestie 23 cm) uit Frankrijk afkomstig zijn, lijkt het me niet dat er grote verbanden zijn. De zaak rond 23 cm ligt al zo lang zoals die is, en bovendien valt daar al heel lang helemaal niets meer aan te veranderen.
- Brief Wolfowitz