1:1 ferrite balun (geen choke uitvoering)

[PA3DJS]

Een poosje terug had ik een luchtvariant 1:1 balun getoond, zie:
http://zendamateur.com/viewtopic.php?f= ... 68#p244137

Die komt onderin wat te kort t.g.v. de beperkte zelfinductie van de opgerolde coax kabel (hoewel dat voor de toepassing waarvoor hij is bedoeld geen probleem was).

Met ferriet wordt hij onderin een stuk beter, en compacter. Voor een indruk van de afmetingen, de kernen zijn 28 mm lang. de coax gaat drie keer door de kern. Het is 28B materiaal van Steward (nu Laird). Je kunt ook mat. 43 (Amidon / Fair-rite) gebruiken.

SWR curve (2 MHz tot 78 MHz) met 2 m RG58 Coax en 2, 100 Ohm weerstanden parallel als belasting:

Om te controlleren of de balun zelf geen dummyload is, is een no-load meting ook handig. Bij dit soort baluns is de SWR bij "open" (geen belasting) maatgevend voor verliezen t.g.v. het kernmateriaal.

Voordat je hem in gebruik neemt, wel even de "kale" stukken kabel even insmeren met epoxy om vochtopname/corossie te voorkomen.

SWR curve (2 MHz tot 78 MHz) met 2 m RG58 Coax, zonder belasting:

SWR op de center frequentie is 21.4, dus nagenoeg al het vermogen komt terug.

Dit type balun is bedoeld voor een zuiver gebalanceerde belasting en is dan een nagenoeg perfecte overgang van ongebalanceerd naar gebalanceerd. De CM onderdrukking is slecht, dus in geval van een niet zuiver gebalanceerde 50 Ohm belasting, kun je op basis van die twee kernen beter een CM choke wikkelen.

[PA2ER]

Misschien zie ik het niet goed, zo laat op de avond? Maar hoe kunnen er 3 kabels aan de rechterkant, van beide ferieten naar binnen gaan, en er aan de linker kant maar 2 weer uitkomen?

[PA3DJS]

@PD2RTO:
Je bent in ieder geval wakker. De foto is wat onhandig genomen. De tweede u-bocht links van de kernen valt helaas precies achter de voorste die je op de foto ziet.

De coax die van links komt, gaat eerste door het bovenste ferriet, dan van rechts naar links door de onderste, en dan weer van links naar rechts door de bovenste. Vervolgens eindigt hij op het stukje PCB.

De balanceerwikkeling (alleen de afscherming wordt gebruikt) gaat eerst van links naar rechts door de onderste kern, dan van rechts naar links door de bovenste, en vervolgens nog een keer door de onderste. De balanceerwikkeling eindigt op de onderste helft van de PCB.

[Thom PA9T]

Hoi Wim, je schrijft dat de common mode onderdrukking slecht is. Klopt het dat deze balun alleen de spanning balanceert, maar dat er dus wel makkelijk een common mode stroom kan lopen?

[PA3DJS]

@PA9T (echte JOTAman):
Hij is niet zuiver spanningsbalun, maar ook niet zuiver stroombalun. De CM impedantie is laag waardoor hij meer naar spanningsbalun neigt. Netto is de CM impedantie de helft van de impedantie van één kern met één winding.

Waarom?
De kabel (die het signaal draagt) gaat twee keer door de bovenste kern (van links naar rechts). De balanceerwikkeling (die eerst naar de onderste kern gaat), gaat één keer van rechts naar links door de bovenste kern. Die balanceerwikkeling heft een deel van het veld op. Daarom is de impedantie van iedere kern maar de impedantie die je meet voor één winding.

Voor CM staan de impedanties die de kernen geven parallel, waardoor je netto maar de helft overhoudt.

Dus jouw opmerking is juist, er kan relatief makkelijk een CM stroom gaan lopen.

Het gewenste signaal (dat tussen de twee mantels staat aan gebalanceerde zijde).
Kijk je vanaf de gebalanceerde zijde naar het gewenste signaal, dan zie je dat de windingen wel goed lopen (de velden versterken elkaar). Iedere kern geeft voor lage frequenties 9 keer de impedantie van één winding. Vanuit de gebalanceerde kant staan ze in serie, dus je hebt 18 keer de impedantie van een kern met één winding. Voor het hoge deel HF geldt die 18 keer niet meer vanwege capacitieve koppeling tussen windingen en kern, en tussen windingen onderling.

[PA2ER]

@PD2RTO:
Je bent in ieder geval wakker. De foto is wat onhandig genomen. De tweede u-bocht links van de kernen valt helaas precies achter de voorste die je op de foto ziet.

De coax die van links komt, gaat eerste door het bovenste ferriet, dan van rechts naar links door de onderste, en dan weer van links naar rechts door de bovenste. Vervolgens eindigt hij op het stukje PCB.

De balanceerwikkeling (alleen de afscherming wordt gebruikt) gaat eerst van links naar rechts door de onderste kern, dan van rechts naar links door de bovenste, en vervolgens nog een keer door de onderste. De balanceerwikkeling eindigt op de onderste helft van de PCB.

Dat vermoeden had ik al. Maar probeerde het geheel te doorgronden, maar kreeg zo'n heuuuuu moment, van dat kan niet.
Bedankt voor de uitleg en erg interesand.