p.s. Ik kende Frans redelijk goed inderdaad. Ik hoorde pas later van zijn overlijden omdat dat gebeurde in een periode van 15 jaar waarbij ik zo goed als niets aan de zendhobby deed, en mezelf ook geen zendamateur meer noemde.
Een jeugdvriendin van mijn moeder kende Frans omdat ze goede kennissen was met de moeder van Frans (waar ze oorspronkelijk geloof ik als werkster gewerkt had). Die stond op een gegeven moment in de krant met nog twee plaatsgenoten (Tony Berk die vlakbij woonde waar ik toen woonde en als ik het goed heb en Henk Tjalma, die indertijd kok was aan boord van de Mebo 2.) Die kennis van mijn moeder vertelde dat ze de man uit het artikel kende. Ik was toen 11 of 12.
Ik weet niet of je dat weet, maar Frans (die handelde in allerlei zendapparatuur) werd op een gegeven moment met zijn handel gepakt. Volgens mij was hij toen al bij Noordzee weg, en werkte als roadie voor Bonnie St. Claire en Unit Gloria (de oude band van Robert Long, maar dat zul je weten).
De RCD haalde met veel poeha niet minder dan drie grote verhuiswagens aan illegale handeslwaar bij Frans vandaan. Maar, ze maakten daar bij een paar procedurefouten, Frans stapte naar de rechter, en toen moesten ze alles weer teruggeven.
Vervolgens wilde Frans zendexamen doen. Maar er was toen nog een mondeling examen. De examencommissie in die dagen functioneerde (of dat een officiële opdracht was weet ik niet), maar die functioneerde als een soort ballotage-commissie. Ik denk dat de RCD zoals ik ze van toen ken niet zoveel humor in huis hadden. In elk geval, als Frans voor het examen ging, dan was telkens het oordeel dat hij onvoldoende goed functioneerde bij die gesprekken, maar wel duidelijk was: na die drie teruggegeven verhuiswagenladingen vonden ze hem geen geschikte kandidaat om zendamateur te worden. Na enkele keren besloot hij dan maar zijn pogingen op te geven. Aan technische kennis ontbrak het hem toen niet. Het was jaren nadat hij de moeilijke taak van het deels inrichten van het zendschip had uitgevoerd, met alle zenderproblemen met de Ampliphase-setup daar.
Heel af en toe was hij op 145,000 met losse opmerkingen te horen in die tijd (de tijd van jouw logboekpagina
). Ik sprak hem in de periode daarvoor af ten toe op 27 MHz, via de gemeenschappelijke kennissen wist hij van mijn bestaan, ik weet niet of hij zich anders wel met een beginnende 16-jarige "prutser" zoals ik toen toch wel was had ingelaten. Hij was in die tijd in elk geval veel verder.
Ik heb zelf meegedaan aan het eerste meerkeuze-zendexamen. In november 1974 dus. Ik geloof dat het een keer op een verenigingsavond was dat ik dat van dat meerkeuze-examen aan Frans vertelde. Die zei: "Maar dan maak ik ook weer een kans!" Ik heb hem direct fanatiek aangemoedigd om examen te doen, maar op dat moment was de datum voor aanmelding voor C al verstreken. Hij kon zich voor D nog wel opgeven en kreeg vervolgens de call PD0ADO. Wat grappig was, want de Haagse voetbalclub ADO was twee weken voordat hij die call gekregen had van naam veranderd naar FC Den Haag
Een half jaar later slaagde hij echter meteen voor C, en omdat hij marconist geweest was op de grote vaart en zodoende zijn morse-certificaat had, ging hij meteen naar een A-machtiging.
In de jaren daarop hebben we af en toe dingen samen gedaan. Zo was ik een van de weinigen in de regio die wat met ATV deed en toen hij daar ook in geïnteresseerd raakte was ik de enige die hem van rapporten kon voorzien. Ik weet niet of je die indrukwekkende setup met de Racal Ra-17's bij hem in die tijd gezien hebt, met de originele console voor twee ontvangers en diversity switch. Dat zou nu heel mooi in een telecommunicatiemuseum passen
Hij had ook nog dingen van het schip. Zo had hij een tankspoel van de RCA-zenders, waar een enorme put in zat. Dat gebeurde door vonkoverslag als je wat verkeerd deed. De spoel was dan onbruikbaar en moest vervangen worden, wat 5000 gulden kostte. Hij had toen één van die beschadigde spoelen thuis liggen, wat wel indrukwekkend was.
