Weer een update
Woensdag avond de praktijk avond gehad. "We" zijn weer iets wijzer geworden over wat de volgende stappen gaan zijn.
Morgen (zaterdag) gaat de 1e groep aan de slag, we gaan nu echt bouwen.
Eigenlijk komt "mijn" groep pas later aan bod: de groep die de boel in de primer gaat zetten, het linnendoek wat opgespannen moet worden en voorzien moet worden van 2 lagen "dopes" ( nee geen drugs, maar een soort impregneermiddel), maar dat gaat nog weeeeken duren eer we zo ver gaan zijn.
Tot die tijd word ik ingezet als een soort vliegende keep: er moeten een hoop spullen nog worden weggelegd op de juiste plek in de rekken, er moeten plaatjes omgebogen worden, gaten geboord totdat je er scheel van gaat zien, enzovoorts.
Verder zijn er woensdag nog wat foto's gemaakt van ons als groep, en individuele foto's voor op de website Wingstovictory.nl (neem daar gerust eens een kijkje ...
)
We hebben nu allemaal een hele mooie zeer besmettelijke witte overall gekregen, dus die gaan we dan ook maar gebruiken.
Ook mooi te gebruiken thuis, als schilders overall ....
Helaas is er ook 1 persoon af gevallen, die had geen tijd meer vanwege een baby die zich pas had aangemeld op deze wereld. Ja, soms moet je prioriteiten stellen in het leven.
We kwamen er ook weer achter dat die Amerikanen niet bepaald uitblinken in het maken van bouwtekeningen, zoals ik al eerder heb aangegeven.
Ze laten nogal wat te raden over: maten die je zelf maar uit moet zoeken, onderlinge afstanden van boorgaten waar geen maten bij staan, en ga zo maar door.
Maar we zijn niet zomaar voor 1 gat te vangen, gaan we wel uit komen uiteindelijk.
Een aantal zaken kunnen we gewoon mee beginnen: er moeten zo'n 154!! ribben gebogen worden voor de 2 grote vleugels, dus veel repeteer werk wat erbij komt kijken.
Over deze ribben komt uiteindelijk het doek, dus het moet wel allemaal netjes zijn, allemaal dezelfde kromming en lengte.
Het is nog even wachten op het frame, dit is nog bij de lasser. Het frame leek wel van een afstand in elkaar geflanst te zijn: hier en daar geen las, dan weer wel een las, en dan weer iets wat op een las punt moest lijken maar wat er niet uit zag.
Blijkbaar mag je in de States met zulk broddelwerk een vliegtuig bouwen, de eigenaar van dit toestel leek het toch maar beter om het nog eens helemaal opnieuw te laten lassen.
Zodra het frame terug is, kan het onderstel in elkaar gezet worden. Ohja, de vering van het Sopwith Camel onderstel is een uniek iets, echt een vernuftig staaltje bouwwerk wat daar bij komt kijken: een stel erg sterke elastieken!! welke de krachten bij het opstijgen en landen op moeten vangen .... jawel, jullie lezen het juist: elastieken! Het lijken wel van die spinnen die je op je fiets kunt aanbrengen om je tas op de bagagedrager vast te zetten ... en het lijkt ook echt te werken.
Verder zou dan de motor en het motor frame aan het vliegtuig frame kunnen worden gemonteerd.
We hebben het frame ook nodig om te afstand en maten te bepalen van de stuurknuppel, de pedalen voor de sturing, de plaats van de brandstof tank, en nog meer van dat soort zaken.
Zonder dat frame kunnen we daar ook niet aan beginnen.
Dus het wordt morgenmiddag genieten geblazen
althans dat hoop ik dan toch.
*to be continued*