pa1bvm schreef:kan er iemand een " jip en janneke " verhaal maken van dit fenomeen ...
ben als 2-meter EME-er al blij als ik een " normaal " QSO kan maken ..
Er zijn in principe 2 (of eigenlijk 3) soorten golven die zich in de natuur kunnen voordoen:
1. transversale golven, zoals je die op een vijver krijgt als je er een steen in gooit. Het water beweegt op en neer, terwijl de golf heen en weer gaat.
2. longitudinale golven, zoals geluidsgolven. De lucht beweegt zich in dezelfde richting als de richting waarin de golf beweegt.
3. vortexen, draaikolken. Ik noem deze er bij, omdat er
in een vloeistof zoals water (en in mijn theorie de ether) geen transversale golven kunnen zijn. Deze komen alleen voor in vaste stoffen, zoals ijzeren staven, en op de overgang van twee verschillende stofffen, zoals bij water en lucht in het vijver voorbeeld.
Nu gebruiken we normaal gesproken wat we transversale electromagnetische golven noemen in al onze communicatie apparatuur, waarbij het in de gangbare theorie niet duidelijk is wat er nu dan "op en neer" beweegt.
Nu is het zo dat er twee theorieën zijn. De ouderwetse ether theorie en de moderne theorie die er van uit gaat dat het vacuum, zeg maar de ruimte tussen de planeten, helemaal leeg is. En daar kunnen dan wel deeltjes door heen. En omdat uit het twee spleten experiment (
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tweespletenexperiment ) gebleken is dat deeltjes en electromagnetische golven eigenlijk één en hetzelfde zijn kunnen electromagnetische golven dus door het lege vacuum heen. Het zijn immers deeltjes....
De ouderwetse theorie gaat er van uit dat het vacuum, de ruimte, gevuld is met een vloeistof die zo dun is dat we deze niet kunnen meten: de ether. Dan heb je dus in je theorie wel iets dat kan bewegen, maar
in een vloeistof kunnen zich geen transversale golven voortplanten en dan heb je een probleem.
Wat dus echter wel kan is vortexen, draaikolken, in de ether. Vanuit dat idee kun je je bij een deeltje dan zoiets voorstellen:
Is dit nu een golf of een deeltje?
Of misschien een beetje van allebei?
Vanuit de ether theorie wordt dus gesteld dat deeltjes een of andere draaikolk in de ether, een vloeistof, zijn en omdat de ether dus verondersteld wordt een vloeistof te zijn kun je ook die geluidsgolven hebben, die longitudinale golven.
Het komt er dus op neer dat er twee concurrende theorieën zijn, die beiden iets verschillends zeggen:
1. De moderne theorie: de ruimte is helemaal leeg en daar kunnen alleen deeltjes door maar geen "geluidsgolven".
2. De ouderwetse ether theorie: de ruimte is gevuld met een vloeistof en daar kunnen wél geluidsgolven door heen.
Het mag duidelijk zijn dat ik in de ether theorie geloof (en met mij niemand minder dan Nikola Tesla) en daarmee ben ik ver in de minderheid. Vrijwel iedereen gelooft dat de moderne theorie correct is.
Daarom heb ik een experiment bedacht om daar duidelijkheid in te scheppen. En dat experiment gaat er om om te proberen een moonbounce te doen met die longitudinale golven die volgens mij dus bestaan en volgens de algemeen geaccepteerde theorie niet.
En als ik gelijk blijk te hebben, als blijkt dat je inderdaad kunt moonbouncen met longitudinale golven door de ruimte tussen de aarde en de maan én het blijk dat deze inderdaad zo'n 1.6 keer sneller gaan dan het licht, dan heeft dat enorme gevolgen voor de moderne theorie, want die blijkt dan dus niet te kloppen. Inclusief, en dat is wellicht wel het belangrijkste, de beroemde relativiteitstheorie van Einstein.
Ik heb daar laatst een artikeltje over geschreven, waar ik ook een nederlandse versie van heb:
http://www.tuks.nl/wiki/index.php/Main/ ... lativiteit
En vooral omdat zowel Wheatstone, Tesla als Eric Dollard longitudinale golven gemeten hebben en gemeten hebben dat deze dus ongeveer 1.6 keer zo snel gaan als het licht denk ik dat mijn experiment zal gaan slagen.
Maar goed, dat is dus de vraag waarover je het heel moeilijk eens kunt worden zonder het gewoon te proberen. En dat probeer ik dan ook te doen.....