PE2AAB schreef:
Naam van de leraar was Stieger trouwens. Hij was de licentiehouder. Callsign van hem is me ontgaan.
De roepletters van Hans zijn PA0RUY, maar die zie ik niet meer uitgegeven. Hans was vroeger marconist op de grote vaart en kon een aardig partijtje morse maken, alhoewel ik dat maar een keer heb mogen zien, maar dat was een heel spectakel want hij was als beroepsmarconist natuurlijk een hele snelle seiner.
(marconisten kregen destijds vrijstelling van het morse-examen)
Hans gaf electronica, en zijn specialisme was toch wel telecommunicatie. Ik denk dat "wij" wellicht iets minder moeite hadden met zijn lessen over modulatietechnieken en harmonischen als de rest van de klas.
Alhoewel Hans de vergunninghouder was van PI1ELA en het latere PI5ELA en blijkbaar ook PI5TLE, stuurde hij niet hard om mensen op examen te laten gaan, hij wilde voorkomen dat er ook een informele relatie was met de leerlingen. Ondanks dat heeft hij heeft op mij in ieder geval een grote indruk gemaakt.
Het latere ROC PI5TLE, toen was ik allang geslaagd, was het samenvoegsel van de MTS'en "Egelstraat" en "Leonardo Da Vinci". De laatste MTS had ook een call, PI1LDV / PI5LDV. Ik denk dat ik ze maar een keer gehoord heb. De docent daar was mijnheer Hilhorst, ik *denk* PA0CUR maar dat weet ik niet zeker.
In mijn eerste schooljaar was ik iedere dag na lessen in de school-shack bezig en heb daar mijn HF-ervaring opgedaan want de condities waren goed (1982). Ook in de middagpauzes was er activiteit, maar dat gaf altijd moeilijkheden want de shack was in de kelder en er mochten maar 2 of 3 man beneden zijn vanwege veiligheid (raar, want ernaast is een leslokaal gekomen) en dat ging nog wel eens mis en dan ging de boel voor straf op slot. We veroorzaakten TVI op de camera's in de fietsenkelder, waardoor we niet zo populair waren bij de concierge.
Ook was er inspraak in de vreemde-taal lesinstallatie (met koptelefoons en microfoons), en daar was men niet zo blij mee. Een amenuensis, die ook zendamateur bleek te zijn, is een poos druk bezig geweest en daarna was dat laatste probleem verdwenen.
De toestand met de shack was dat de fietsenkelder om 17:15 op slot ging en ik heb vaak hard rennend mijn fiets moeten "redden" terwijl de concierge die rare zendjongens een les wilde leren door de kelder op slot te doen met de fiets er nog in. Dat is maar een of twee keer foutgegaan overigens.
Bij ons was de grote trekker bij de leerlingen Pedro, PE1HZU (nu PH9GFB) en ook Jan PE1DIB, maar het clubje was groter, ik schat toch een man of twaalf, sommigen met licentie maar ook mensen die anderszins met radio bezig waren.
Ik weet dat het "electro"-cursusboek van school losbladerig was, en dat was de VRZA cursus ook. De VERON cursus, het "groene boek", legde moeilijker uit en dus was de VRZA cursus favoriet. Hoe dan ook, tijdens de lessen electricteitsleer, terwijl er lesgegeven werd over geleiders en isolatoren is er een paar keer gedoe geweest toen bleek dat in mijn lesboek iets stond over antenneresonaties, pi-filters en dergelijke. Ik pleegde namelijk de pagina's electriciteitsleer te vervangen door pagina's uit de zendamateur-cursus. Daar is na de les toch een hartig woordje over gesproken maar omdat ik de lessen electriciteitsleer al kende (die waren al eerder in de zendcursus geweest) is het meegevallen. Het was de regelmaat van die lessen electriciteitsleer die zeker geholpen hebben om de regelmaat te vinden om voor het zendexamen te studeren.
De school heeft ons destijds wel geholpen doordat we een dag vrij kregen om examen te doen, waar we overigens alle drie (Pedro, Maurice PE1ICZ, later PA3CZB, en ik) voor slaagden die dag, tesamen met enkele honderden want de examens gingen heel anders toen (de jaarbeurshal vol, ik schat zo'n 1000 man op examen)
Met de schoolstations is het niet best gegaan overigens. De spullen van PI5ELA heb ik na het slagen nooit meer gezien. Bij het ROC kwamen twee MTS-en samen en is er een hoop spul in opslag gegaan. De spullen die ik bij PI5TLE gezien heb was het spul van LDV, niet van "ons". Er is een keer een enorme wateroverlast geweest en ik vrees dat de spullen van ELA, in opslag, toen verloren zijn gegaan.
Het schoolstation van het TLE bevond zich boven een liftschacht; het was een opslaghok en je moest opletten niet te struikelen over de bouten die de lifmotoren omhoog hielden. Wel een hele mooie locatie trouwens, erg hoog (13 industriele etages). Behalve de heathkit HF set van PI5LDV, die niet goed werkte, een SB200 eindtrap en wat los spul, was er de legerzender en later een T813, die in eerste instantie vast op de Eindhoven repeater gezet was.
Met dat laatste is gedoe geweest: dit was een leerlingen-knutselopstelling met een of andere zware voeding (een gevaarlijk ding, maar goed), de T813, een speaker in een koffiekop en een CB tafelmicrofoon, verder geen indicator of zo, en dat spul heeft maanden gedraaid. Er was een incident toen er plots op de repeater een kale draaggolf stond. De carrier was kei-hard en op grote afstand te horen. Het was niet na een uur weg maar heeft enkele dagen geduurd. Op een gegeven moment hoorde Ed LYA op de draaggolf het geluid van aankommende en vertrekkende brommers en kwam de suggestie om eens naar de school te vragen. Wat er gebeurd moet zijn is dat iemand vergeten is de voeding uit te zetten, het spul dus aanstond en de concierge bij de sluitronde de "avondronde" van de repeater gehoord heeft, is gaan zoeken waar de stemmen vandaan kwamen en geprobeerd heeft het apparaat uit te zetten, je raad het al, door de spreeksleutel van de tafelmicrofoon vast te zetten. Tja.
Ik heb dit later "gefixed" door de T813 opstelling te veranderen in een DTN-ombouw, dus met display, duidelijke schakelaars (!!!!) en een knijpmicrofoon met stevige veer, in een grote houten kast tegen diefstal. Een simpel ding, want er zaten maar 4 knoppen op (aan/uit, volume, frequentie en 1750) en het ding was dus populair bij beginnende zendamateurs.
Enkele jaren later is de belangstelling teruggelopen (mensen zitten maar 3, later 2.5 jaar op school) en zijn de spullen een keer "opgeruimd". Een amenuensis (Tx Kees!) herkende het rare houten bakje van mijn DTN-ombouw in de kliko en heeft het eruit gevist. Ik heb het kastje schoongemaakt, opgefrist en later zelfs geschilderd (!) en we gebruiken hetzelfde ding nu met de JOTA, opnieuw omdat de bediening zo simpel is dat een Scout hiermee zelf (met toezicht) aan de gang kan. Wat er met de andere TLE-spullen gebeurd is weet ik niet maar ik vrees het ergste.
AFAIK is het schoolstation later nooit meer teruggekomen.
Geert Jan